دانلود فیلم The Belly of an Architect 1987 دوبله فارسی بدون سانسور

معماری آمریکایی به ایتالیا سفر می کند تا بر نمایشگاه بوله معماری ایتالیایی که به خاطر طراحیهای بیضی شکل خود مشهور است نظارت کند.طی دوره ای نه ماه زندگی او کاملا دستخوش تغییرات می شود ...

یک معمار آمریکایی با نظارت بر نمایشگاهی برای یک معمار فرانسوی ، بول ، که به خاطر ساختارهای بیضی اش مشهور است ، وارد ایتالیا می شود. در طی 9 ماه وسواس شکم خود را نشان می دهد ، دچار درد شدید معده می شود ، همسر خود را از دست می دهد ، نمایشگاه ، فرزند متولد نشده خود را و در نهایت زندگی خودش را تجربه می کند

دانلود فیلم The Belly of an Architect 1987 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

من به طور کلی می دانم که می توانم برای جهان های مستقر به گرینوی بروم. او یکی از افراد نادری است که می تواند - لزوماً فکر نمی کند، اما چند رویداد ارزشمند هستند - افکار تصویر را تنظیم کنند، چگونه آنها را به بیرون برمی تابند تا آنچه را که ما از دنیای واقعی می دانیم قاب بندی کند - یک میدان پر نشده از بی قراری، دلخواه. قدرت‌هایی که ما را به اطراف پرتاب می‌کنند - و چشمه‌های درونی از جایی که این عکس‌ها بیرون می‌آیند و خودمان را مسئول آن‌ها می‌دانیم. نمایشنامه معمولاً با نوعی داستان تخیلی که به عنوان اصیل می گذرد، یا یک کنش در درون دیگری، یک داستان در درون خود به ما می دهد، بنابراین ممکن است ما از مرزهای لبه محدود در یک نمای گسترده تر هماهنگ شویم که آن را در خود جای دهد.
/>
این فکر به ویژه در مورد مهندسی قوی است، که ما از ساختار برای گسترش همزمان مجموعه ای از استانداردها به بیرون استفاده می کنیم، با درک خودمان در نهایت توسط ساختارهایی که ما را به تصویر می کشند، سپس می توانیم از آنها استفاده کنیم. برای به تصویر کشیدن مناظر داخلی.

بنابراین، مطمئناً، ما در اطراف یکی از این قبیل در داخل رم قدم می زنیم، جایی که فسق یا عظمت قبلی، یا پوشش های آن، از نرده های مرمری و ستون هایی از نقاط تکیه گاه به ما خوشامد می گوید. شهری که بسیار مجلل تمام شده و در سنگ ریخته شده است، مثل اینکه انسان از حماقت های خود بیشتر زنده می ماند.

یک مهندس آمریکایی وارد این ماجرا می شود - مردی که بی تدبیری اش ساختن چیزهایی است که برای مدت طولانی دوام می آورد - تا سازماندهی یک مهندس آمریکایی نمایشی برای برخی از طراحان سیاه پوست فرانسوی که مدتی پیش از این کار گذشت. ایتالیایی ها به شدت نگران هستند که او یکی از آنها را انتخاب نکرده است، با این حال آنها مجبور به تامین مالی هستند.

دو فکر گسترده وجود دارد که گرینوی به خاطر دارد که به آرامی نوازش کند و پیامدهای مورد انتظار آنها را از بین ببرد. ، اما در نهایت دور زدن. اگر هر دو را انتخاب می‌کرد، فیلم کمتر می‌بود، یا شاید برای احاطه‌کردن هر دو قابل توجه‌تر باشد.

یکی ضرب است. طراح شروع به تجسم خود به عنوان شریک معتبرتر خود می کند و نامه هایی برای او به عنوان غرفه اعترافات محرمانه می نویسد. سپس، در آن مرحله، شروع به تصور کردن خود به عنوان حاکم آگوستوس می کند، که گرفتار ترفند مشابهی از خیانت زناشویی و قتل شده است. او این گزارش ها را در اطراف خود بازتولید می کند. بنابراین این افراد متقاطع می شوند و با شکم منعکس می شوند، روده ها با هزینه خلقت صدمه می زند. در حال حاضر ممکن است فکر کنید که همه اینها یک فیلم دیگر در مورد فردی تخیلی است که خود را در مغز گم می کند و هستی را با روایت ترکیب می کند.

دیگری، مطابق با گرینوی، تقریباً همین است. برای خلق فیلم چند برابر می شود. این یک ابزار درون فیلم است، فراتر از هیچ شکی. بنابراین، صنعتگر بینا به تدریج از افراد دمدمی مزاج، مردان پول نقد ناآگاه، افراد بد مخربی که برای غصب او توطئه می کنند، ناامید می شود. انرژی در گردهمایی‌های عصرانه فریبنده تلف می‌شود و در هر صورت تقریباً زهرآلود، غوغا می‌کند، تا اینکه در نهایت افسون‌زده و تنها در مجموعه‌ی خودش به پایان می‌رسد.

اما این صرفاً به هزینه‌های آن مربوط نمی‌شود. هنرپیشه، یا تقلید مسخره‌آمیز از زمینه معاصر که باید به آن نفوذ کند. هر کدام چهره و داستانی دارند، یکی فاسد و بدخواه، دیگری ممکن است به عنوان باهوش شناخته شود، اما همه ناخواسته از بین رفته اند. تا حدودی پایین تر، یک شکست بدون نام است، به خوبی ممکن است متعلق به هر کسی باشد، و هر داستانی روی آن حک شود، باز هم مجبور است به این نمایش داستانی بپیوندد. دیدن این بی‌احتیاطی‌ها حیاتی است، اما دیدن تداوم آن ضروری‌تر است.

پس این قدردانی نسبت به مهندس است، کسی که چیزها را منحصراً برای تحمل نمی‌سازد، اما در زمان لذت بخش است. ، از چرخش چرخ، زوال از طریق قیامت. دیدن چیزهای قوی است. صحنه در مقر پلیس نزدیک به انتها، جایی که اساساً از او نام و سن سؤال می شود، صرف نظر از اینکه ازدواج کرده است. در آن زمان به او اجازه داده می شود که برود. او در دفاتر ثبت شده است.

آخرین صحنه‌های جامعه نمایشی طنین‌انداز با این بهانه‌ی آسان زندگی روزمره، یک برخاست آرام و در عین حال شیرین، ظاهراً آسان‌تر، پس از این همه چیز دردی که هیچ چیز بر شانه ها فشار نمی آورد. او از نرده بالا، از نقطه نظری که دیگر درگیر نیست، به سخنرانی می رود که یک عمر ساخته شده است. همه اینها از آن نقطه به نظر می رسد یک خدمت کوچک است. پس این جهان مستقر است که مهم است. نه نمایش، بلکه زندگی نوآورانه بر روی تصویر خود سفر رهایی بخش از زندگی در کل، که خود را از خود پاک می کند، پس از نبرد طاقت فرسا برای تسلط بر پانتئون های ساختار جهان در نهایت تسلیم شدن به دنیای تحت سلطه، گذرا، همانطور که به نظر می رسد و دوباره می رود.

هنگامی که او می رود، زندگی جدیدی به دنیای زیرین آورده می شود - و ظاهراً بارها و بارها قبل از سازه های مرمری حماسی بازی می کند.

شاید است فیلم ایده آل گریناوی; اسپاسم های خودارجاعی در دسترس هستند، سیستم مجلل است، با این حال به جای آشفته، غیرقابل انکار به یک نقطه حمایتی تبدیل می شود که پشتوانه ها، دید را به هم پیوند می دهند. مهندس - در سطوح اضافی بیش از یک - با طراحی یک زندگی گذرا کمی آرامش پیدا می کند.

دانلود فیلم The Belly of an Architect 1987 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

یکی از در دسترس‌ترین فیلم‌های گرینوی، TBOAA، یک خط داستانی واقعی دارد (اصلاً شبیه «کتاب‌های پروسپرو» غیرقابل تماشا)، و ما واقعاً می‌توانیم ذات بازیگران را ببینیم (به‌جای «آشپز، جنایتکار، چند انسان» مصرف گوشت و فریاد زیاد از گامبون"). خوشبختانه مجموعه‌های نام تجاری Greenaway را که در آن هر یک از قهرمانان حدود 12 مایل از نقطه کانونی دوربین فاصله دارند، نجات پیدا کرده‌ایم، در حالی که موسیقی کسل‌کننده و کسل‌کننده سبک قدیمی با هر حرکت دور آنها همراه است.

من فیلم را به خصوص از نظر ظاهری شوکه کننده ندیدم، هیچ سرنخی از این که علاقه مندان به The Belly of an Architect وقتی صحنه ها و عکاسی را تحسین می کنند به چه چیزی اشاره می کنند، ندارم. شما می توانید عکس هایی از این دست را در هر روایت Public Geographic درباره رم قدیمی یا سالن های نمایشگاهی شهر و طراحی ببینید. گرینوی گاهی اوقات صحنه‌ها را به شیوه‌ای قابل اجرا تنظیم می‌کند، و به طور مثبت می‌فهمد که چگونه می‌توان بهترین نتیجه را از طرح نسبتاً باریک به دست آورد، اما در اینجا حداقلی وجود دارد که شایسته بیان «وای!» است. بیایید از اینجا با انرژی عبور نکنیم، افراد، با توجه به این واقعیت که فیلم به عنوان پیشاهنگی ساخته شده توسط یک مرد تلقی می شود و بنابراین محکوم کردن بیش از حد او ممنوع است (یک قانون نانوشته در گمانه زنی «راهنمای فیلم باف برای فیلم های اروپایی غم انگیز» ").

The Belly of an Architect نزدیک به یک فیلم 2 ساعته است، اما خیلی کم باز می شود. دنهی معمولاً توسط همسر طغیان‌گرش کلاه‌برداری می‌شود، بیمار می‌شود، با خواهر کسی که نیمه بهترش را به هم می‌زند، خوش‌گذرانی کوتاه و غیرقابل‌تعجب دارد و پس از آن تا پایان خودکشی می‌کند. گذر او با معرفی بچه اش مطابقت دارد و ما سال مرگ بولی را درست بالای بدن مرده اش می بینیم. کاملاً صادقانه بگویم، این نوع «نمادگرایی» هرگز من را بیش از حد نشاط نمی‌آورد. دلبستگی دنهی به تکه‌ها و بولی ممکن است درک گیج‌کننده‌ای بر گرینوی و شاید بخشی از حامیان خارج از کنترل او نیز داشته باشد، اما دقیقاً چیزی مهم یا حتی «عمق» را ارائه نمی‌کند. پرتاب کردن ارجاعات قابل تایید، طراحی و مهارت به چپ و راست، فیلم باورنکردنی نیست. یک بار دیگر، می‌توانم همه آن داده‌ها را در وب، با تماشای یک روایت، یا مطالعه به دست بیاورم. نه اینکه از این موضوع عصبانی شدم، اما نه قافیه و نه دلیلی وجود دارد که چرا برخی از طرفداران فیلم شلوار جین خود را روی این نوع چیزها خیس می کنند. گرد و غبار را تا انتها گاز بگیرید من حتی یک تکه شوکه شده بودم که دیگر بدبختی رخ نداده بود، شاید دعوا، تیغه‌ها شکمشان را زخمی می‌کرد، افراد بینی‌شان را از دست می‌دادند، سرها به داخل قوطی‌ها می‌رفتند... گرینوی هرگز از پایان‌های بزرگ اجتناب نکرد. خود ویرانگری، حمله، یا قتل، با چه روش دیگری ممکن است فیلم در هر نقطه پایان یابد؟ گرینوی خوش شانس بود که شخصی مانند دنهی را داشت، با توجه به این واقعیت که بدون شک بقیه بازیگران به طرز ناامیدکننده ای خسته کننده و مسطح بودند.

این من را به تحلیل بنیادی خود می برد. دنهی به ایتالیا می آید - نه مریخ - اما شیوه رفتاری که او تجربه می کند، رفتاری است که از رومیان بسیار بی ادب، سنگدل و موذیانه ای برخوردار است که به نظر می رسد مستقیماً از سیاره گرینوی به زمین کوچک ما منتقل شده اند. نمی‌دانم که آیا رئیس چیز مشخصی علیه مردم ایتالیا دارد یا اینکه در بدیهی‌ترین رسم فیلم اروپایی معمولاً «عجیب» بود. ارتباط بین بازدیدکننده آمریکایی و ایتالیایی‌ها معمولاً غیرمنطقی، در مواقعی عجیب و غریب و اغلب به هم ریخته است. نمونه ای از آخرین گزینه، روشی است که دنهی در دو رویداد به چند جوان ایتالیایی بی پروا مشت می زند. در فرصتی که می‌خواهید «ویی‌ای» باشید، تا جایی که ممکن است عجیب باشید، نه اینکه فیلمی بسازید که مطمئن نیستید آیا باید معقول باشد یا سخت و سریع اکتشافی.

دانلود فیلم The Belly of an Architect 1987 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

شاید این یک فروپاشی عاطفی و احساس ترس نسبت به مرگ باشد که در همان زمان استورلی کرکلایت (برایان دنهی) نقشه‌کش شیکاگو را درگیر می‌کند. او سفری به رم داشته است تا شناخت پیچیده ای را برای طراح فرانسوی لوئیس بولی معرفی کند. کراکلایت 54 سال سن دارد و قابل تامل است که به تعهد دوران کودکی خود عمل کرده است. او با زنی (کلویی وب) به اندازه کافی جوان است که دختر کوچک او باشد. بنابراین هنگامی که در حین کار در رم شروع به ایجاد عذاب معده می کند (شاید به دلیل رشد معده) و هیچ رضایتی از متخصصان دریافت نمی کند، شروع به پذیرش می کند که نیمه بهترش به او آسیب می رساند. علاوه بر این، ظاهراً او با یک مهندس ایتالیایی به نام کاسپازین (لامبرت ویلسون) که علاوه بر این می‌خواهد پروژه بوللی کراکلایت را تصاحب کند، رابطه عاشقانه‌ای دارد. فکر می کنم تعداد زیادی از مردان پنجاه ساله می توانند با چنین خطراتی برای رفاه خود ارتباط برقرار کنند و شاید نتوانند اصل را از غیر واقعی تشخیص دهند.

بنابراین ضربه زدن انسان در The Belly of an Architect شوخی نیست. در نقطه‌ای مشخص، کراکلایت نسخه‌های زیادی از شکم یک مجسمه رومی را چاپ می‌کند، گویی که در بررسی کپی‌های انبوه یک سطح میانی می‌تواند به نحوی بفهمد که چرا در عذاب است. یا از سوی دیگر شاید شکم صاف نشان دهنده جوانی از دست رفته او و تمایل متزلزل او به گرمی و اعتماد لوئیزا، همسر جوانش باشد. شاید حتی این وضعیتی است که روده تصویری غیرمستقیم از چیزی متفاوت است که در این مرحله مانند گذشته چندان اساسی نیست. زمانی که مردان پنجاه ساله‌شان بر چنین چیزهایی تاکید می‌کنند، به همان اندازه بر توانایی اندازه‌گیری و همچنین ماهیت کارشان تاکید می‌کنند. به بیان واضح، آنها بر جایگزین شدن استرس دارند. نمی‌توان در مقابل میل به این وضعیت مقاومت کرد که بی‌اعتمادی در حال رشد کراکلایت به میزان محدودی پاسخگوی قدرت رو به زوال اوست. اضطراب نسبت به چیزی ممکن است به آن نیرو بدهد.

در مورد شیوه ای که پیتر گرینوی نویسنده واقع گرای The Belly of an Architect را هماهنگ می کند، فکر می کنم انتظار او این است که به فیلم اجازه دهد موضوع را منعکس کند زیرا در هر دو هدف خلاقانه است. برخلاف اینکه فیلم یک شرکت تجاری باشد. (این شاید تقلبی از حقیقت باشد.) او شکوه و عظمت بقایای ساختمان رم را نشان می دهد. او درباره تابلوهای عکس های واید فکر می کند. او منظره‌ای را انتخاب می‌کند و دوربین را در فاصله‌ای از محیط قرار می‌دهد: تخریب‌های ایتالیایی، ورودی وسیع، گام‌های گسترده در مقابل یک سازه بزرگ. و پس از آن صحنه را بازی می کند. او برخلاف اکثر روسای امروزی، عموماً از نماهای نزدیک اجتناب می کند. من ترجیح می دهم او این کار را نکند. این تاثیر شبیه حضور در یک مرکز نمایش در حال تماشای یک نمایش است. من حدس می‌زنم که این استراتژی مناسب بودن مطمئنی وجود دارد، زیرا در تماشاگر احساس جاسوسی ایجاد می‌کند، دقیقاً همان کاری که کراکلایت در یک صحنه انجام می‌دهد و از سوراخ کلید نگاه می‌کند تا ببیند دیگری و کاپاسیان چه می‌کنند. و گرینوی ما را نیز در فاصله‌ای معادل می‌بیند.

به تعبیری دیگر، حسی متمرکز در The Belly of an Architect وجود دارد که چیزی شبیه به سنگ مرمر را پیشنهاد می‌کند که دوباره مناسب است. با این حال، برایان دنهی، در حد افراطی و ارتباط با اعدام، باعث می‌شود که ما نسبت به خودش و همچنین مشکلش احساس کنیم. ما می دانیم که او مرگ و میر خود را درک می کند و ارزش داریم که پاسخ او به طور موجهی گیج و ترسیده باشد. در مورد دیگر مهم او، به نظر می رسد که او به دلیل عملکرد دوربین و شاید با توجه به این واقعیت که از نظر ذهنی با نیمه بهتر خود و آنچه که او تجربه می کند، دور است.

(توجه: شمال از 500 نظرسنجی فیلم من در حال حاضر در کتاب من "Cut to the Chaise Parlor or I Can't Accept I Gup the Remote!" در آمازون در دسترس است!)

دانلود فیلم The Belly of an Architect 1987 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

برای من شوکه کننده بود که متوجه شدم چند تا از فیلم های پیتر گرینوی را تماشا کرده ام و بسیاری از آنها را گرامی داشته ام، این برای من در واقع بهترین است. من با این موضوع برخورد می کنم که من این را در فیلم The Belly of an Architect دیدم و فیلم برای برخی فیلم ها فکر می کند. به عنوان مثال، من Child of Macon از Greenaway را دنبال می‌کنم، جزئیات و پیچیدگی‌های بصری زیادی دارد که به‌ویژه از طریق بررسی خانگی باز است. گریناوی مطمئناً به دلیل شیوه ای بیش از حد نقاشی برای پرداختن به جزئیات در فیلم The Belly of an Architect هایش مورد انتقاد قرار گرفته است، که برخی آن را برای یک رسانه با تصویر متحرک خوب نمی دانند. به عنوان مثال، ساشا ویرنی، فیلمبردار شریک طولانی مدت او، کتاب‌های پروسپرو را ناامیدکننده می‌دانست به دلیل درهم‌رفتن بیش از حد با جزئیات بصری که از نظر هنری غیرقابل هضم بودند.

ساشا ویرنی فقید به اندازه کافی مورد بحث قرار نمی‌گیرد، به جز گات و بخش عمده‌ای از فیلم‌های مشهور گرین‌وی، او سال گذشته را در مارین‌باد برای رنس و همچنین بسیاری از فیلم‌های محبوب رنسیس پیش از دهه ۸۰ را گرفت. سه تاج دریانورد، از جمله برای رویز. Bof Anatomie d'un Livreur برای فارالدو، فیلمی عالی اما کمتر دیده شده. Beauty de Jour for Bunuel; La Femme Publique و دیگران برای Zulawski. و همچنین تلاش های هماهنگ شده با کریس مارکر، ماگریت دوراس و سالی پاتر. نقش اساسی او در The Belly of an Architect های خارق العاده به ندرت خوانده می شود. از آنجایی که ویرنی علاقه ای به تحسین نداشت و به ندرت مصاحبه می کرد، میزان تحمل او و میزان تخیل خود او همیشه یک معما باقی می ماند. مانند اکثر این اثر، Midsection of An Engineer یک فیلم واقعاً باورنکردنی است.

داستان The Belly of an Architect در مورد نقشه‌کشی است که توسط برایان دنهی به نام استورلی کرکلایت بازی می‌کند، به‌طور اتفاقی. که می توانید به چنین نام ناخوشایندی اعتماد کنید که نشان دهنده کهنگی معده و برآمدگی دوازدهه است. همخوانی با نام خود، او فیلم را در عذاب تنبل روده خار می گذراند. کراکلایت به طور مداوم به یک مدل‌ساز سیاه‌رنگ فرانسوی قرن هجدهم به نام اتین لوئی بولیه احترام می‌گذارد، یک طراح واقعی که بیشتر به خاطر طرح‌های غافلگیرکننده‌اش شهرت داشت تا سفارش‌های برنده واقعی (این اغلب برای طراحانی که من قبول می‌کنم یک خطر بوده است). از وب یا کتابخانه خود نهایت استفاده را ببرید و به نقشه دیوانه وار او برای محل دفن نیوتن، که به ندرت مورد استفاده قرار می گرفت، یا نقشه گیج کننده او برای Bibliothque Nationale نگاه کنید. به دلیل تمایل بیش از حد خود، او در نتیجه به ساخت خانه‌های محرمانه پایان داد، و فقط تعداد کمی از کارهای ساختگی او باقی مانده است. آخرین دهه زندگی او با ترتیب دادن نمایشی در بولی که در رم برگزار می شود. در اینجا تعداد زیادی از برجسته‌های معمولی گرینوی وجود دارد، علاقه به غذا، ولگردی، دعوای مرد چاشنی‌تر و جوان‌تر. گرینوی به نحوی بر اینجا نظارت کرد تا چیزهای استاندارد خود را از یک بازی مکتبی به جایی که اسطوره و شعر وجود دارد ببرد. گرینوی برای من رئیسی است که تمایل عمیقی به چرخه زندگی دارد، او بچه ها را بزرگسالان کوچک و یا مردان با سن متوسط ​​را به عنوان افیبی با گونه ها و چروک ها معرفی نمی کند.

برای من این فیلمی است درباره چرخه زندگی و اهمیت، و احترام به هنرپیشه. من به سادگی به آن احترام می گذارم.