دانلود فیلم Sidewalks of New York 1931 دوبله فارسی بدون سانسور

فردی خواب آلود سعی می کند با تبدیل محله زندگی اش به مکانی مناسب تر، باند پسران شهری را اصلاح کند (و زن جوان جذابی را تحت تأثیر قرار دهد).

دانلود فیلم Sidewalks of New York 1931 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

شاید این وحشتناک‌ترین فیلمی نباشد که باستر کیتون در هر نقطه‌ای در آن به نمایش درآمده است، با این حال همانطور که می‌دیدم مطمئناً روشی طولانی و طولانی برای سوزاندن 74 دقیقه به نظر می‌رسد، و من متاسفم که بگویم «پایان» عنوان چیزی شبیه تسلی بود. باستر یک طنزپرداز واقعاً خارق‌العاده بود، با این حال تماشای Sidewalks of New York راهی واقعی برای درک ارزش توانایی‌های او نیست، به خصوص اگر هرگز بهترین آثار او را در روزهای آرام ندیده باشید. ناظرانی که تازه به ظرافت‌های حرفه‌اش می‌پردازند باید درست متوجه شوند که کیتون Sidewalks of New York (و دیگر فیلم‌های ناطق اولیه‌اش) را در طول دوره‌ای بد در MGM ساخت، جایی که او از کنترل مخترع موادش محروم شد و مجبور به انجام کارهای مناسب بیمار شد. Walkways of New York یک نمایش عالی از یک مجموعه بزرگ تاریک است. تا همین اواخر متأسف بودم که یک نسخه تکراری VHS از فیلم را روی قفسه با ضبط‌های مختلف در یک کتابخانه محله پیدا کردم، و برای تشدید وضعیت، به نظر می‌رسید هیچ یک از دیگر فیلم‌های بهتر کیتون، فقط این یکی، نداشتند. باستر در هر جایی که باشد، در حال ژولیدن است.

چه مشکلی دارد؟ همه چیز را در نظر بگیرید، از کجا شروع کنیم؟ این گفتمان به طور کلی سخت و احمقانه است، اما به این دلیل که این یک فیلم ناطق اولیه است و اصلاً موسیقی متن ندارد، بسیار نفرت انگیزتر به نظر می رسد، بنابراین سرگرم کننده ها شوخی های ناخوشایند خود را به سادگی با زمزمه های کم موسیقی متن عوض می کنند. شماره بعدی، پروژکشن خاموش است. باستر در نقش هومر ون فست هارمون، یک نتیجه احمقانه از Old Cash، به پایان رسیده است. این نوع نقش او را به دلیل ظاهر غنی‌اش در فیلم Sidewalks of New York‌های آرام جای می‌دهد، اما در یک فیلم ناطق کاملاً بی‌معنی به نظر می‌رسد، به این دلیل که، اجازه دهید آن را بپذیریم، مرد با لحن‌های توسعه‌یافته‌ای که یک فرد خوش‌بضاعت صحبت می‌کند، صحبت نمی‌کند. فردی بهترین مدارس را ارسال کرد. (سعی می‌کنم این را با دقت بیان کنم.) باستر کیتون یک صنعت‌گر کمیک باشکوه بود، با این حال او دانشی نداشت، اساساً نه به معنای عرفی. او در پشت صحنه بزرگ شد و متوجه بخش سرگرمی شد، نه موضوعاتی که در هاروارد آموزش می‌دهند. صدای او وحشیانه و ساختار زبانش ضعیف بود، و به طور کلی در مبادله ای که به او داده می شد، اظهارات خود را مجبور می کرد، بنابراین جملاتی مانند "این احساس خوبی ندارد" را بیان می کرد. او مانند یک فرزند ناموسی به نظر نمی رسد، و وقتی به او کامنت های جعلی مانند "تو به من یک چیز بی اهمیت می زنی نامتعادل می زنی" داده می شود، مانند این فیلم، حتی کمتر به نظر می رسد. علاوه بر این، سایه هومر نشانی از بی نظمی غیرقابل انکار باستر در بهترین کمدی های آرام خود را از دست می دهد: او فقط گنگ است. وحشتناک تر از آن، MGM سرمایه دار بسیار احمق آزاردهنده باستر را در محله یهودی نشینی احساساتی شده در Lower East Side قرار داده است، مملو از مشکلات حداقلی زیبا با القاب هایی مانند Baloney. این واقعیت فعلی برای «بالونی» این محتوا را به طور مختصر خلاصه می‌کند.

این طرح بر تلاش‌های هومر برای مرتب کردن محله یهودی‌نشین و فراهم کردن تمرینات سالم به کودکان تکیه دارد. الهام اصلی او این است که مارگی (آنیتا پیج)، خواهر تثبیت شده یکی از مردان جوان را جذب کند. محله یهودی نشین هالیوود جعلی به نظر می رسد، و اقتباس فیلمنامه از گفتمان هوشمندانه در مواقعی آزاردهنده است، با این حال همه چیز برابر است، این دلیل می تواند پتانسیل تقلید تصویری منصفانه را داشته باشد، با این فرض که آن مغول های واقعاً گنگ که MGM را اداره می کردند به ستاره خود اجازه داده بودند بخشی را پرورش دهد. از مجموعه های علامت تجاری او. در هر صورت، نه، این سرمایه‌گذاری حال و هوای عجله‌ای دارد، و برنامه‌های سرگرم‌کننده بی‌عیب و نقصی که از نکات برجسته کیتون به یاد می‌آوریم، به قطعات خسته‌کننده‌ای کاهش یافته است که در آن باستر مشت می‌خورد، سفر می‌کند، له می‌کند، چیزها را رها می‌کند. سرش را می کوبد، چیزهای بیشتری می شکند و دوباره به زمین می افتد.

حتی آسیب پذیرترین کمدی های کیتون هم معمولاً یک یا دو صحنه ارزش دیدن دارند. (شاید معافیت اصلی عنصر هولناکی باشد که او در دهه 1940 در مکزیک ساخت: تمام چاپ های آن را باید با ظروف دودکش گرفته و در بخاری خشمگین انداخت.) Walkways of New York کمی طول می کشد. واقعا نازک یک جانشینی بی ادعا و سرگرم کننده وجود دارد که در آن باستر تلاش می کند تا یک اردک ظرف را ببرد، و یکی دیگر که در آن او و بلوف ادواردز یک نمایش مبتدی را به هم می ریزند، با این حال هر طنزپردازی که شایسته این نام باشد ممکن است این صحنه ها را بازی کند. مدیران MGM کیتون نمی‌توانستند بفهمند چه چیزی او را خارق‌العاده کرده است، یا به احتمال زیاد برایشان مهم نبود. در مجموع، توضیح خوبی برای دیدن Sidewalks of New York وجود ندارد، و من توصیه می‌کنم که ۷۴ دقیقه‌ای که برای دیدن آن بسیار خوب طول می‌کشد، ممکن است با مشاهده هر یک از عناصر آرام باستر به طرز سازنده‌تر و دلپذیرتری سپری شود.