دانلود فیلم Black Mama, White Mama 1973 دوبله فارسی بدون سانسور

وقتی دو زندانی دردسرساز نمی توانند با هم کنار بیایند،به هم زنجیر شده و تحت مراقبت قرار می گیرند.آن دو به سختی راه خود را از میان حیات وحش باز می کنند و نبردی خونین بین گنگسترها و گروهی انقلابی آغاز می کنند...

دانلود فیلم Black Mama, White Mama 1973 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

بخشی از فیلم های ارائه شده توسط سازمان سینمایی دنیای جدید راجر کورمن در طول دهه 1970 به ایده آل ترین نوع فیلم B می پردازد، جایی که محدودیت های کلاس واقعاً به عنوان یک نوع اثر رهایی بخش بر روزنامه نگاران و روسا می رود. -در فیلم Black Mama, White Mama‌هایی چون «Deathrace 2000»، «بولوار هالیوود»، «خودرو سرقت بزرگ» و «گرمای قفس» از این اقلیم برخاستند. متأسفانه، هم پیمانان قبلی او در American Global Pictures در طول دهه 1970 به دیوار برخورد می کردند، به خصوص بدون هیچ ردی از جیم نیکلسون، و آنها اغلب تقلید بدی از فیلم های کورمن ایجاد می کردند، بعضی اوقات از جمله ستاره های مستقل او. «مادر سیاه، مامان سفید» یکی از همین فیلم‌هاست. این در اصل تقلید کم هزینه تر از "خانه عروسک بزرگ با تعدادی از ستاره های مشابه است که کارهای مشابه زیادی انجام می دهند. در واقع، این یک ساخته مشترک جان اشلی است (در واقع، جان اشلی مشابه که الویس شوخ طبع بود. می‌خواهم در «چگونه هیولا بسازیم» و با دبی والی در «بیچ کاور یکنوع بازی شبیه لوتو») همراه با تمام نشانه‌های خلاقیت‌هایش بازداشتگاه زنان که همه به استثنای 2 یا 3 شخصیت اصلی از جمله بازداشت‌شدگان و نگهبان‌ها سرگرم‌کننده‌های فیلیپینی هستند که اکثراً در مشاغل غیرحرفه‌ای هستند، جایی که خانم‌هایی از نوع سوپرمدل را می‌بینیم که شغل مهاجمان مترقی را به عهده می‌گیرند، و لذت اساسی فیلم از طریق بهره‌برداری ساده از S&M مشخص می‌شود.

چاپی که اخیراً بیشتر دیدم به شدت آسیب دیدگی نور داشت (ویل ویهارو قدیمی آن را به عنوان "مامان زرد، مامان زرد" به تصویر کشید)، با این حال فکر می کنم حتی در بهترین شرایط عکاسی و هماهنگی بسیار عادی است. علاوه بر این، ارزش بصری بسیار کمی در اینجا وجود دارد کورمن نباید ارتباط زیادی با فیلم واقعی داشته باشد، زیرا او به اندازه کافی مراقب بود که اساساً با فیلمبرداری در فضاهای آزاد آزاد که باعث می شد فیلم عالی تر به نظر برسد، ارزش بیشتری برای خلق فیلم هایش قائل شود. . Black Mama, White Mama عالی به نظر نمی رسد، موسیقی متن قابل توجهی ندارد و شما به سادگی برای هر فردی که کوچکترین توانایی از خود نشان می دهد احساس تحقیر می کنید. نمایشگاه‌های تا حدودی جذاب اصلی از Pam Grier به عنوان یک فاحشه تند برای فرار از زندگی، سرگرم کننده فیلیپینی دیندو فرناندو به عنوان دلال محبت غیرمعمول خود محور او، و Sid Haig به عنوان یک سرباز اجیر شده به سبک گاوچرانی است. داستان، گریر و مارگارت مارکوف را در یک طرح زنانه کم هزینه از «آنهایی که مقاوم» می‌دانند، قرار می‌دهد، اما با نتایج بالقوه اغراق‌آمیز که به این دلیل مدیریت می‌شوند، کار بسیار کمی انجام می‌دهد. این اساساً دلیلی برای تضمین این است که دو قهرمان در هر صورت می توانند برای یک مسابقه کشتی گلی مناسب در حالی که تلاش می کنند با هم از زندان فرار کنند متوقف شوند. همه اینها در روح یک حماقت خوب است، با این حال، فیلم در نهایت با توجه به این واقعیت که یک لبه و زمخت خاصی وجود دارد که باید در چنین صحنه هایی وجود داشته باشد که در زیر دست این کارگردان قرار می گیرد، در نهایت شکست می خورد. نوعی پیش بینی پذیری خمیازه.

بنابراین Black Mama, White Mama انگیزه کمی برای جانبازان سوء استفاده بد تا استخوان خواهد داشت. بکش!" از شمال 10 سال زودتر، و غیر قابل انکار ظاهرا و به طور خاص کمتر جذاب. برای افرادی که به سادگی از پیروز شدن در فیلم Black Mama, White Mama‌های «خیلی افتضاح که خوب است» قدردانی می‌کنند، Black Mama, White Mama می‌تواند کمی احمقانه ایجاد کند، اما در سطح بالایی نیست. افراد بیشتر تشویق می‌شوند تا «گرمای قفس» یا بخشی از دیگران را که از خشم خود لذت می‌برند تا جایی که تبدیل به اردوگاه می‌شوند، جستجو کنند. این یکی بیشتر شبیه تلاش‌های نه چندان تهاجمی مانند "The Muthers" اثر Cirio Santiago است. متأسفانه بهترین چیز در مورد Black Mama, White Mama خاص، عنوان و حضور پم گریر است که در فیلم Black Mama, White Mama های مختلف در زمان مشابه (مخصوصاً «کافی» جک هیل) بهتر بود. Black Mama, White Mama شاید نشان‌دهنده نیمه‌ای از سرمایه‌گذاری دوشیزه گریه از منشی کورمن به فیلم B Sovereign For-A-Day باشد، اما به غیر از «اهمیت» قابل تأیید آن، حتی برای طرفداران بزرگ گریه ارزش چندانی نخواهد داشت، زیرا به او بسیار داده می‌شود. اینجا کار کم است.

ارزش پرش را دارد، مگر اینکه بدیهی است که آن را در سینمایی با تعداد زیادی همراه و تعداد زیادی فیلم مانند من ببینید. و با کمال تعجب، پس در آن نقطه، ارزش آن ناقص است.